De laatste volle dag

Vandaag is onze laatste dag in Orlando in gegaan. We gaan vandaag ontbijten in het hotel. Zodra we allemaal klaar zijn gaan we naar de eetzaal om te pakken wat we lekker vinden en gaan dit aan een tafeltje lekker op peuzelen.

De dag bestaat vandaag uit shoppen, ook al is het zondag. We gaan er van te voren al vanuit dat het overal erg druk zal zijn. Maar dit viel ons reuze mee. We beginnen in de Lake Buena Vista Outlet. Hier koop ik altijd spijkerbroeken van Lee en Wrangler en ook nu slaag ik hier weer voor. Greet en Albert vinden ook nog wat kleding en na een klein uurtje stappen we weer in de auto en rijden naar de andere kant van de Outlet. Hier ga ik nog even bij de Nike kijken en ja hoor, ook hier weer geslaagd.

Nu moet ik alleen nog werkschoenen met stalen neus hebben, en die halen we bij de Walmart. De Walmart op de Turkey Lake Road had ze niet, dus rijden we naar de 192 en hier slaag ik wel. We zijn dus sneller klaar dan verwacht, dus besluiten nu maar naar Sea World te gaan. We mogen met Greet naar de ingang van het park rijden, en omdat hier toch niemand staat, zet ik de auto hier niet ver vandaan. We gaan naar binnen en lopen eerst naar de rolstoel verhuur.

Dan gaan we natuurlijk nog even een paar foto’s maken bij de flamingo’s en lopen dan door naar Voyagers, waar we wat gaan eten. Na het eten lopen we door wat winkels en bekijken alles wat we tegen komen. Het is niet echt druk (meer) in het park. Dus lopen we op ons gemak richting het Shamu Stadium. Hier moeten we nog even wachten voordat we naar binnen mogen, dus lopen we maar even door de grote winkel hier vlakbij. Een half uur voor de show, gaan we naar binnen en hebben een mooie plek in het midden voor het scherm bij de rolstoelplaatsen.

Omdat we ook gingen shoppen, heb ik alleen de compacte camera bij me, maar ik maak evengoed foto’s. De show is weer prachtig en zelfs de kleine doet goed zijn best.

Na de show word iedereen het park uit gedirigeerd, zo ook wij. We gaan naar de uitgang en niet lang daarna zitten we in de auto op weg naar het hotel. Daar maken we een beginnetje met de koffers, maar we willen toch nog even naar Down Town Disney’s voor een afsluitend ijsje/shake bij Ghirardelli. Dit is bijna traditie. Op het parkeerterrein is het best druk, maar ik vind al snel een plekje en parkeer de auto in. Dan lopen we eerst nog even naar de World of Disney, om nog één keer alles in deze grote Disney winkel te bekijken.

Daarna is het tijd voor ons laatste gratis chocolaatje en ons laatste ijs(je)/shake bij Ghirardelli. We laten het ons goed smaken en stappen hierna weer op, om in het hotel de koffers op orde te brengen voor de reis. Zelfs Orlando vind het vervelend dat wij weer naar huis moeten, want tijdens ons bezoek aan Down Town Disney huilde de stad (het regende een beetje).

In het hotel beginnen we gelijk aan de koffers, maar tijdens dit vervelde klusje, word het al snel duidelijk dat we zo’n 10kg overgewicht in de koffers hebben. Hier is niets aan te doen, en we nemen gewoon alles mee, dan betalen we maar wat extra, dat is het meer dan waard, want we hebben goed gescoord qua kortingen enz... Het is de eerste keer dat we hier mee te maken hebben, maar het is niet anders.

Morgen vertrekken we rond een uur of half twaalf uit het hotel en rijden dan richting Sanford. Wat we verder doen weten we nog niet precies, maar het zal een dag van veel wachten worden.

DCL afscheid

Na een laatste nacht op het schip is het dan weer tijd om afscheid te nemen van iedereen op de Disney Fantasy. Als we de gordijnen open doen, zien we dat de koffers al buiten staan en dat het schip al weer geladen word voor de volgende cruise. We moeten voor ons laatste ontbijt naar het restaurant waar we gisterenavond hebben gegeten. We bestellen wat van de kaart en er hangt een aparte sfeer. Niemand heeft zin om afscheid te nemen van deze geweldige tijd op het schip. Wij hebben er weer verschrikkelijk van genoten en hebben geen moment spijt van deze vijfde cruise met de Disney Cruise Line. Maar ja, wat moet dat moet. Als onze bordjes leeg zijn, moet het toch gebeuren, We nemen afscheid van onze servers en pakken onze handbagage tassen, om dan met tegenzin het schip te gaan verlaten. We lopen naar de uitgang en verlaten het schip. Voor de laatste keer gaat onze Key to the World kaart door de scanner en zijn we officieel uitgecheckt. We lopen naar de ruimte waar alle koffers klaar staan om op zoek te gaan naar onze koffers. Als we ze gevonden hebben, roepen we een kruier en dan gaan we door de douane. Dan door naar buiten en op naar de Disney bus die ons naar het Orlando Airport brengt. Als we weg rijden met de bus, maak ik nog een laatste foto van de Disney Fantasy. Wat hebben we hier een te gekke tijd gehad. Op MCO  pakken we onze koffers en halen voor de tweede keer een auto op bij Alamo. De enige keus die ze hadden, was een zilveren Jeep, een witte Jeep, een Groene Jeep of nog een zilveren Jeep. Geen keus dus. Ik loop terug en vraag of ze nog iets anders te kiezen hebben dan een Jeep, maar meneer is met z’n verkeerde been uit bed gestapt en we kunnen alleen een Jeep nemen. (dit was al de derde schoftige ervaring deze vakantie met Alamo, dus hier zijn we klaar mee).

Met veel tegenzin, nemen we de witte Jeep. Greet stapt al niet zo makkelijk in, maar in deze Jeep word het helemaal moeilijk. De koffers kunnen hier niet allemaal achterin, dus liggen ook op de achterbank (en dan te bedenken dat er nog één bijkomt). Zelf voelen we ons ook aardig opgesloten in de auto, maar ja, we hebben geen keus en het is gelukkig maar voor twee en een halve dag. Als je achter het stuur zit, en je voet even van het gaspedaal naar achteren wil zetten, kan dat niet, want de vloer loopt hier omhoog (weet niet waarom, maar handig is het niet).

Het is nog geen tijd om naar ons hotel te gaan, dus dan maar eerst even naar de Walmart. Hier halen we even geld en kijken even rond. Daarna is het nog steeds geen tijd voor het hotel, dus zoeken we een McD op en nemen iets te eten en drinken. Onder het eten zet ik vast een aantal blogs van de cruise online. Daarna gaan we toch maar naar het hotel, ondanks dat we nog een uur moeten wachten. We checken in en moeten nog een half uurtje wachten voor we de kamer in mogen.

Het is een grote kamer met 2 Queen bedden en een bureau met een bank. Ook zit er natuurlijk een badkamer en een toilet in. En een mega grote tv. Wat een luxe hier, en dat voor weinig. We kunnen ook nog wat drinken koud zetten in het koelkastje, iets opwarmen in de magnetron en koffie zetten in het koffie-apparaat. Ze hebben ook gratis internet, dus ook dat is mooi meegenomen.

       

Als de koffers en alle spullen uit de auto zijn, gaan we nog even weg. We moeten nog een koffer halen bij de Flea Market en hier haal ik ook nog riemen. Dan naar de Dollar Tree voor nog wat kleine dingetjes en naar de Target voor een hoofdtelefoon. Inmiddels hebben we wel wat trek gekregen, dus gaan we maar weer naar Sizzler, waar we weer lekker eten. Dit is wel wat anders dan op de Disney Fantasy, maar het smaakt even goed.Omdat we vanmiddag wat vergeten waren bij de Walmart, zoeken we nu maar even een andere op en halen wat we hebben moeten. Als we klaar zijn, rijden we terug naar ons hotel en pakken alvast wat spullen in. Dan nog even tv kijken en computeren en natuurlijk lekker slapen.

DCL at Castaway Cay

Vandaag bezoeken we het privé eiland van Disney, Castaway Cay. We (Albert en ik) moeten zo wie zo vroeg op om te ontbijten. Greet gaat uiteraard gezellig mee. Bij het ontbijt komen we onze servers Ned en Marlan nog tegen. Na een kort gesprek gaan we lekker eten.

Wij hebben on tien uur onze excursie op het eiland. Greet gaat niet mee, zij gaat lekker op het strand liggen wachten tot wij weer terug zijn van het Watercraft avontuur. Of te wel, wij gaan jetskiën. Dus na het ontbijt gaan we gelijk van het schip om naar het strand te gaan waar de jetski’s liggen. We hebben er zin in, ook al vinden we het ook een beetje eng. Maar als we het nu niet doen, komt het er nooit van (denk ik dan maar).

Het schip komt om half tien aan op het eiland. Om kwart voor tien mogen we van boord, dus moeten snel naar het verzamelpunt lopen. Hier hebben we een kwartier voor, want om tien uur krijgen we eerst uitleg over hoe het allemaal werkt op de jetski. Daarna krijgen we een jetski toegewezen en stappen allemaal op. Het begin is even wennen, maar al snel hebben we door hoe het werkt. Dit is echt geweldig om te doen. We hebben een goede ploeg en gaan steeds vol gas. Echt geweldig!!

Er zitten drie stops in deze excursie. Bij elke stop moet je je jetski uitzetten en dan krijgen we wat te horen over wat we zien. Dus over de zwarte rotsen langs het eiland Castaway Cay, over de bomen en vissen en vogels die hier leven en als laatste varen we nog even wat dichterbij een buureiland. Tussendoor gaan we bijna overal vol gas. Dit was echt excursie die zijn geld waard was. We hebben er vreselijk van genoten en zouden als we weer zouden gaan, dit zeker weer gaan doen.

Zodra we weer terug komen bij de Boat Beach, klimmen we van de jetski en dompelen de reddingsvesten in het water en hangen ze op. We vertellen nog even dat het geweldig was, en gaan dan op zoek naar Greet. Dit ligt op het strand, op een ligbed. Zodra we haar gevonden hebben, drinken we wat en gaan dan nog even de zee in. Hier zien we weer van de doorzichtige vissen, maar vorig jaar waren ze nog een heel stuk kleiner. Deze kleintjes zien we even later ook nog, als we de zee weer uit lopen.

Dan is het tijd voor de BBQ Cookie Too. Dit is het tweede BBQ-punt op het eiland, en vlak bij het strand waar we zitten. Albert ik gaan even met z’n tweeën een burger, fruit, drinken, een koek en een zakje chips halen. Maar omdat Albert met twee bladen loopt, word hij gelijk geholpen door een cast member die met ons meeloopt om dit blad voor Greet te dragen. Ze zijn net als op het schip allemaal zeer behulpzaam.

We eten het lekker op en besluiten hierna weer terug te gaan naar het schip. Het is inmiddels al over tweeën, en het begint wat meer te waaien en er komt een grote donkere wolk aan. Wij hebben geen zin om te blijven wachten tot het echt gaat regenen, dus verlaten het eiland. Eenmaal op het schip gaan we naar onze stateroom om even lekker het zoute zeewater er af te douchen en nog even wat uit te rusten. Hier eten we ook ons zakje chips op van de BBQ cookout.

Om vier uur begint het behoorlijk te regenen, maar daar hebben wij geen last van. Ook zijn er behoorlijke donderklappen en zien we het weerlichten boven het eiland. We kijken nog even vanaf ons balkon hoe iedereen naar het schip rent, maar ze zijn toch al drijfnat, dus rennen maakt niet zoveel meer uit. Om vijf uur moet iedereen op het schip zijn, want dan varen we weer weg. De laatste tocht op weg naar Orlando.

Zodra we wegvaren, gaan wij ons omkleden voor het laatste diner in Animator’s Palatte. Hier gaan we om half zes naar toe en moeten nog even wachten tot de deur open gaat. Als de deur open gaat, lopen we naar onze vaste tafel en gaan lekker zitten. Vanavond moeten we een poppetje tekenen. De omranding is al gemaakt, maar we moeten het poppetje verder tekenen zoals we zelf willen. Als dit gebeurt is, leveren we de tekening in en zien die later in tekenfilmpje terug op de schermen aan de wand. Erg leuk gedaan. En we hebben weer gelachen.

 

Ook moeten we vanavond de tip geven aan onze vaste servers en host. Omdat we het al jaren vreselijk naar ons zin hebben, hebben we besloten dit jaar een cadeau-tasje met typisch Hollandse dingetjes te geven, buiten de gebruikelijke tip, die ze hoe dan ook dik verdienen. Ze zijn er allemaal erg blij mee en worden er bijna verlegen van.

Maar goed, het werk gaat door, en we willen ook nog wat eten. Doordat we eerst moesten tekenen, is het menu iets anders dan normaal. Het voorgerecht bestaat uit drie kleine hapjes (die slaan we over) en daarna krijgen we popcorn soep. Heel apart, en alleen Albert vond het wel lekker. Daarna naar het hoofdmenu, hier kon je wel kiezen. Greet had Beef Wellington, Albert ging voor de lam en ik nam de chicken breast. Voor het dessert kon je kiezen uit twee gerechten en wij kozen unaniem voor de Baked Alaska. Dit zag eruit als een sneetje brood, maar was een rand van cake met aan de buitenkant gesmolten marshmallow en aan de binnenkant aardbeien, chocolade en vanille ijs. Dit was echt vreselijk lekker. Albert en Greet nemen nog koffie en dan nemen we afscheid.

 
 

We gaan nog even de foto’s halen en dan terug naar de stateroom voor het inpakken van de laatste spullen. Albert gaat nog even op de foto met onze Host Michael.

De koffers moeten vanaf half negen op de gang, want dan hebben we er geen omkijken meer naar tot morgenochtend bij het uitchecken. Als dit klaar is, gaat Greet in bed nog even tv kijken en Albert en ik gaan naar deck 4 voor de See You Real Soon Party. Hier nemen we afscheid van Captain Mickey en zijn Crew en de prinsessen. Dit is altijd leuk om te zien, maar brengt ons wel weer in de realiteit. Morgen moeten we het schip verlaten, hoe jammer we dat ook vinden.

Na de party gaan we weer naar deck 8 en pakken de handbagage tassen in. Als dit is gebeurt, gaat Albert ook slapen en ik maak de blog nog even af en chat nog even met Pieter. Dan ga ook ik slapen en droom nog even lekker over de belevenissen tijdens deze SUPER CRUISE.

DCL at Sea

Vandaag weer een rustige dag. We zitten de hele dag op zee en starten dus weer rustig op. Als we allemaal klaar zijn, gaan we lekker ontbijten in Cabanas op deck 11. We nemen allemaal weer wat we lekker vinden en gaan dit aan een tafeltje lekker opeten. Na het eten gaan we terug naar de stateroom.

                         
                         

We nemen nog wat aardbeien mee, die we in de koelkast op de kamer zetten voor vanavond. We blijven nog even in de kamer en rusten nog wat uit van de afgelopen twee dagen, waarin we weer kilometers genoeg hebben afgelegd. Om een uur of elf gaan Albert en ik over het schip lopen. Greet blijft op het balkon zitten. Als we terug komen is Michael nog niet langs geweest om de kamer te cleanen, dus gaan we niet al te lang daarna weer op pad.

 

We gaan wat fruit, ijs en drinken halen en komen na een half uurtje weer terug in de kamer. De kamer is inmiddels schoon gemaakt, dus kunnen we lekker het ijsje even opeten. We kletsen wat en hebben alle tijd voor onszelf. De enige afspraak die we vandaag hebben is om kwart voor zes in Royal Court voor het diner. Voor de rest doen we waar we zin in hebben.

Om een uur of twee gaan we nog even shoppen, want morgen zullen we daar geen tijd meer voor hebben. We kopen wat t-shirts en truien en nog wat andere dingetjes en rekenen dit af met onze Key to the World kaart. Ook bestellen we nog even de cd met foto’s want we hebben er genoeg laten maken en er komen er morgen vast nog wel wat bij als we op Castaway Cay zijn.

Om vijf uur kleden we ons, want het is semi-formal night. We gaan dus netjes, want we willen ook nog met onze servers op de foto. Om half zes verlaten we de kamer en lopen naar het restaurant toe. Daar moeten we nog heel even wachten voordat we naar binnen kunnen. Ned staat ons al op te wachten en brengt ons naar onze tafel, waar we al snel een drankje hebben staan en de kaart voor onze neus hebben. We bestellen ieder wat we lekker vinden en al snel hebben we de borden voor ons staan.

                        
                        

Zodra we het voorgerecht op hebben, krijgen we al vrij snel ons hoofdgerecht. Nadat we allemaal onze bordjes leeg hebben, krijgen we een kaart voor het dessert, maar ik kan geen keuze maken tussen twee gerechten. Dit is volgens Ned geen probleem, dan krijg je ze toch allebei. We zitten lekker te genieten en zitten vol als we alles op hebben. Na het eten gaan we nog even met Ned en Marlan op de foto.
Na het eten is het tijd voor de show Believe in het Walt Disney Theater. Hier zitten we lekker bovenin (deck 4) en kunnen alles goed zien. We bestellen voordat de show begint nog even een aardbeien smoothie en niet lang daarna begint de show. Het is weer een prachtige typische Disney show en we genieten er van.

Na de show gaan we terug naar onze stateroom, maar moeten daarna nog even naar de Guest Service om het één en ander te regelen. Ze halen nu standaard de tip van je rekening, maar als je het contant in het zakje wilt doen, moet je dat even melden bij de Guest Service en dan word het zo geregeld. Dit hebben wij dus even gedaan. Daarna weer terug naar de stateroom. Daar eten we lekker de aardbeien op en  typ ik de blog nog even af, ik kijk nog even wat naar Disney Channel en ga dan ook lekker slapen.

Morgen zitten we op het Disney eiland “Castaway Cay”.