DCL at Castaway Cay

Vandaag bezoeken we het privé eiland van Disney, Castaway Cay. We (Albert en ik) moeten zo wie zo vroeg op om te ontbijten. Greet gaat uiteraard gezellig mee. Bij het ontbijt komen we onze servers Ned en Marlan nog tegen. Na een kort gesprek gaan we lekker eten.

Wij hebben on tien uur onze excursie op het eiland. Greet gaat niet mee, zij gaat lekker op het strand liggen wachten tot wij weer terug zijn van het Watercraft avontuur. Of te wel, wij gaan jetskiën. Dus na het ontbijt gaan we gelijk van het schip om naar het strand te gaan waar de jetski’s liggen. We hebben er zin in, ook al vinden we het ook een beetje eng. Maar als we het nu niet doen, komt het er nooit van (denk ik dan maar).

Het schip komt om half tien aan op het eiland. Om kwart voor tien mogen we van boord, dus moeten snel naar het verzamelpunt lopen. Hier hebben we een kwartier voor, want om tien uur krijgen we eerst uitleg over hoe het allemaal werkt op de jetski. Daarna krijgen we een jetski toegewezen en stappen allemaal op. Het begin is even wennen, maar al snel hebben we door hoe het werkt. Dit is echt geweldig om te doen. We hebben een goede ploeg en gaan steeds vol gas. Echt geweldig!!

Er zitten drie stops in deze excursie. Bij elke stop moet je je jetski uitzetten en dan krijgen we wat te horen over wat we zien. Dus over de zwarte rotsen langs het eiland Castaway Cay, over de bomen en vissen en vogels die hier leven en als laatste varen we nog even wat dichterbij een buureiland. Tussendoor gaan we bijna overal vol gas. Dit was echt excursie die zijn geld waard was. We hebben er vreselijk van genoten en zouden als we weer zouden gaan, dit zeker weer gaan doen.

Zodra we weer terug komen bij de Boat Beach, klimmen we van de jetski en dompelen de reddingsvesten in het water en hangen ze op. We vertellen nog even dat het geweldig was, en gaan dan op zoek naar Greet. Dit ligt op het strand, op een ligbed. Zodra we haar gevonden hebben, drinken we wat en gaan dan nog even de zee in. Hier zien we weer van de doorzichtige vissen, maar vorig jaar waren ze nog een heel stuk kleiner. Deze kleintjes zien we even later ook nog, als we de zee weer uit lopen.

Dan is het tijd voor de BBQ Cookie Too. Dit is het tweede BBQ-punt op het eiland, en vlak bij het strand waar we zitten. Albert ik gaan even met z’n tweeën een burger, fruit, drinken, een koek en een zakje chips halen. Maar omdat Albert met twee bladen loopt, word hij gelijk geholpen door een cast member die met ons meeloopt om dit blad voor Greet te dragen. Ze zijn net als op het schip allemaal zeer behulpzaam.

We eten het lekker op en besluiten hierna weer terug te gaan naar het schip. Het is inmiddels al over tweeën, en het begint wat meer te waaien en er komt een grote donkere wolk aan. Wij hebben geen zin om te blijven wachten tot het echt gaat regenen, dus verlaten het eiland. Eenmaal op het schip gaan we naar onze stateroom om even lekker het zoute zeewater er af te douchen en nog even wat uit te rusten. Hier eten we ook ons zakje chips op van de BBQ cookout.

Om vier uur begint het behoorlijk te regenen, maar daar hebben wij geen last van. Ook zijn er behoorlijke donderklappen en zien we het weerlichten boven het eiland. We kijken nog even vanaf ons balkon hoe iedereen naar het schip rent, maar ze zijn toch al drijfnat, dus rennen maakt niet zoveel meer uit. Om vijf uur moet iedereen op het schip zijn, want dan varen we weer weg. De laatste tocht op weg naar Orlando.

Zodra we wegvaren, gaan wij ons omkleden voor het laatste diner in Animator’s Palatte. Hier gaan we om half zes naar toe en moeten nog even wachten tot de deur open gaat. Als de deur open gaat, lopen we naar onze vaste tafel en gaan lekker zitten. Vanavond moeten we een poppetje tekenen. De omranding is al gemaakt, maar we moeten het poppetje verder tekenen zoals we zelf willen. Als dit gebeurt is, leveren we de tekening in en zien die later in tekenfilmpje terug op de schermen aan de wand. Erg leuk gedaan. En we hebben weer gelachen.

 

Ook moeten we vanavond de tip geven aan onze vaste servers en host. Omdat we het al jaren vreselijk naar ons zin hebben, hebben we besloten dit jaar een cadeau-tasje met typisch Hollandse dingetjes te geven, buiten de gebruikelijke tip, die ze hoe dan ook dik verdienen. Ze zijn er allemaal erg blij mee en worden er bijna verlegen van.

Maar goed, het werk gaat door, en we willen ook nog wat eten. Doordat we eerst moesten tekenen, is het menu iets anders dan normaal. Het voorgerecht bestaat uit drie kleine hapjes (die slaan we over) en daarna krijgen we popcorn soep. Heel apart, en alleen Albert vond het wel lekker. Daarna naar het hoofdmenu, hier kon je wel kiezen. Greet had Beef Wellington, Albert ging voor de lam en ik nam de chicken breast. Voor het dessert kon je kiezen uit twee gerechten en wij kozen unaniem voor de Baked Alaska. Dit zag eruit als een sneetje brood, maar was een rand van cake met aan de buitenkant gesmolten marshmallow en aan de binnenkant aardbeien, chocolade en vanille ijs. Dit was echt vreselijk lekker. Albert en Greet nemen nog koffie en dan nemen we afscheid.

 
 

We gaan nog even de foto’s halen en dan terug naar de stateroom voor het inpakken van de laatste spullen. Albert gaat nog even op de foto met onze Host Michael.

De koffers moeten vanaf half negen op de gang, want dan hebben we er geen omkijken meer naar tot morgenochtend bij het uitchecken. Als dit klaar is, gaat Greet in bed nog even tv kijken en Albert en ik gaan naar deck 4 voor de See You Real Soon Party. Hier nemen we afscheid van Captain Mickey en zijn Crew en de prinsessen. Dit is altijd leuk om te zien, maar brengt ons wel weer in de realiteit. Morgen moeten we het schip verlaten, hoe jammer we dat ook vinden.

Na de party gaan we weer naar deck 8 en pakken de handbagage tassen in. Als dit is gebeurt, gaat Albert ook slapen en ik maak de blog nog even af en chat nog even met Pieter. Dan ga ook ik slapen en droom nog even lekker over de belevenissen tijdens deze SUPER CRUISE.